GERÇEK YETERSİZDİR
Bir başkasında kendini tanıdı
belki birazını,kalan iyi yanını
kadim sözün elveda'sına eşlik eden
o çıplak hoş geldin aptallığını.
Geniş avluda evren küçüldü
kediler insan oldu,insanlar kedi
sessizlik kaosun yerini alırken
us ,ansızın unuttu bildiklerini.
Ölüme ölülerde
inanmazdı
inanmak
ağlamaktı,ağlamazdı
ama ölüm anımsatırsa bir
ölüyü
hem kendine hem kedilere kızardı.
BÜTÜN SAATLER YALANCIDIR
Düşe dalınan uyku
uykuya düşman uyanıklık
hiçliğin okşayan soluğunda
zamana sitemkar sonsuzluk
yelkovanı izleyen akrebin
yelin ezgisinde saklı hüznüne
güneşin küçümseyen bakışıyla
usulca gülümseyen muvakkit
bak sana bir daha söylüyorum
bütün saatler yalancıdır .
ÇİÇEK VE EVHARİSTİYA
Bir çiçeğe yakın olduğun zamanlar
yağmurun sesini işitemezsin
kaç kez bakar,dokunur yel usulca
o tözsel nazar boncuğuna
nefesiyle.
Bir insanda yaşanan nesnenin yazgısı
esrik gecelerde acıya tanık bir aynadır
ruhu dışarıda bırakan özgecil bir anın
kurtuluşa kurban edilmiş İsa’sıdır.
Ölü bir Tanrıya yakın olduğun zamanlar
bülbülü, güle küstüremezsin
kaç kez ölür,yeniden doğar ardından
o inatçı yadsımasıyla sevginin.
-Hadi ! kıralım öyleyse ekmeği ekmekle
içelim soğuk kanını kadehin kadehle
ta ki tek bir canlı kalmayıp
Nesnenin-krallığı kuruluncaya dek.
Şafak Çubukçu