SÖNMEYEN / Dilek Değerli
Saralı bir aşkın içinde
titrer durur ateş
gök gürültüsünü bekler taşlar
gitgide derinleşen körkuyuda.
Şiirin mavi kanı minik
kıpırtılar içinde
yayılır bir kâğıt kayıkta
çağlayan sesinde serinler
aşksuyunu içen dalga.
Ateşin gözleri deler uzağın
perdesini
tılsımlı kurşuni güller
dökerek
soyut resimler yapar sis
tutkunun hayâlbulutunda.
Düşyağmuru diriltir kelebeği
yalnızlığın küf renginde,
hanımeli ince parmaklarıyla
çizer
o kalp uçuran benekleri.
***
TARİH / Gözde Burcu NARİN
Üçüncü dudağından öptüm.
Masum değilim.
Sevmeden hemen önce metnini yazıyorum nefretimin.
"bu budur. sen busun."
"biz buyuz. saçlarımız bunlar ve ellerimiz bunlar."
Yaşı ne çok gelirdi 30'una dayanmışların.
Şimdi küçücük geliyorlar.
Her birini avucumun içinde hissediyorum.
Parisli bisikletler...
Viyanalı despot tarih...
Gülüyor yeni erimiş margarin kokusuyla.
Bense boğaların öfkesini taşıyorum,
Sırtımda 11. yüzyıldan kalma mızraklarla...
Senin ağzın ve beynin boynuzumdan taşıyor.
Birazdan beni öldürmeye gelecekler.
Anlıyor musun? Korkmuyorum.
Arena'da soluğundan ölmüş insanlar...
Ben yalnızca biri.
Ben yalnızca seni biliyorum.